ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΙ ΜΟΥ

Κάποτε υπήρξε η πρόχειρη τραπεζαρία μας, συνεχόμενη με την κουζίνα μου. Μετά χωρίστηκε με γυψοσανίδα κι έγινε μια μικρή κρεββατοκάμαρα του κανακάρη μας. Οταν ο τελευταίος απέκτησε δικό του τσαρδάκι κι έφυγε, ο χώρος μου περίσσεψε κι αμέσως το έκανα εργαστήριο.  Έβγαλα την κλίνη του νεαρού και άφησα το γραφειάκι του, τη συρταριέρα του και δύο βιβλιοθήκες. Τα γέμισα άπαντα με τα υλικά μου (γιαυτό το λέω και «στοκατζίδικο») και ξεκίνησα τα μεγάλα έργα. Η κουζίνα ακριβώς δίπλα, νεροχύτης, πάγκοι, βρύσες.....όλα τα κομφόρ. Είναι φορές που είναι τόσο ακατάστατο και φορτωμένο, που μπαίνω μπρούμυτα και βγαίνω....ανάσκελα. Κατά καιρούς το νοικοκυρεύω όσο μπορώ αλλά τελικά....μάταιος κόπος. Μέσα στη βδομάδα ξαναγίνεται πάλι.......(η γνωστή λέξη.....). Κάποια μέρα που ήταν κάπως τακτοποιημένο το φωτογράφισα για να βλέπω τις φωτό και να φιλοτιμούμαι να το συγυρίζω. Πάρτε μια ιδέα του χώρου μέσα στον  οποίο δημιουργεί η μεγάλη καλλιτέχνις και αφήνει άφωνη την.....ανθρωπότητα (ου ου ου ψωνάραααααα.......)