Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

PATCHWORK

Τη βράκα μου την κουρελού θα την ξέρετε όλοι υποθέτω (...το γνωστό νησιώτικο τραγουδάκι). Επίσης θυμάμαι κι άλλη μια ιστοριούλα που μας έλεγε η μάνα μου όταν ήμαστε μικρά. Ενας γύφτος λοιπόν, μια χειμωνιάτικη νύχτα έτρεμε από το κρύο, το τσαντήρι έμπαζε από παντού και λέει στη γύφτισσα...Σκέπασέ με γύφτισσα.....Με τί να σε σκεπάσω ????, ρωτάει η συμβία του.....Με τη βράκα σου, απαντά ο γύφτος χα χα χα...) Μάλλον απ’ το γύφτο εμπνεύσθηκα φαίνεται γιατί όταν μεγάλωσα κι άρχισα ν’ αποθηκεύω ό,τι κουρέλι βρισκόταν μπροστά μου,  βούτηξα 2 παλιές, ολόμαλλες στρατιωτικές κουβερτούλες του δικού μου συμβίου (προίκα του...) κι έκανα δυο ωραιότατα σκεπασματάκια για τα παιδικά κρεββατάκια των θυγατέρων μου, με τη γνωστή, παλιά, οικονομική και οικολογική τεχνική του πατσγουόρκ. Διάβασα κάπου ότι πρώτες την επινόησαν οι γυναίκες των πρώτων αποίκων της Αμερικής (pioneers ή πιονιέροι επί το ελληνικότερον). Αυτές λοιπόν για λόγους οικονομίας έκαναν τα πάντα μ’ αυτή την τεχνική. Κουβέρτες, τραπεζομάντηλα, φουστανάκια κλπ. Κι επειδή λοιπόν και σε μένα ήταν πάντα βαθιά ριζωμένες οι έννοιες της οικονομίας, της οικολογίας και της ανακύκλωσης, στρώθηκα κι έφτιαξα (ντουμπλάρισα για την ακρίβεια)  αυτές τις κουβερτούλες, και κάποια μαξιλαράκια. Πάρτε μια ιδέα λοιπόν.......

Να κι ένα μικρό χαριτωμένο μαξιλαράκι
Κι επειδή μου άνοιξε η όρεξη, σκέφτηκα αυτή την τεχνική να την εφαρμόσω και στη διακόσμηση. Δηλ., κάποια στιγμή που ο άντρας μου θέλησε να απαλλαγεί από τις παλιές γραβάτες του, τις βούτηξα, τις έκοψα σε μικρά τετράγωνα, τις ένωσα μεταξύ τους, έπλεξα με το βελονάκι χρυσό σειρήτι για να καλύψω τις ενώσεις τους, τις κόλλησα σε λευκό χαρτόνι, της κορνιζάρισα και να το αποτέλεσμα.....(οι επόμενες πάντως που θα πέσουν στα χέρια μου, μάλλον θα γλυτώσουν τη σφαγή....γιατί σκέφτομαι να τις χαρίσω σ' έναν οίκο ευγηρίας  κοντά στη γειτονιά μου)

Στο τέλος σκέφτηκα να κάνω κάτι, περισσότερο δύσκολο αλλά κυρίως πολύτιμο κι έκοψα μικρά τετράγωνα από μονόχρωμα μεταξωτά, τα κόλλησα πάνω σε αυτοκόλλητη καρίνα, κι έκατσα και κέντησα με χάντρες διάφορα μοτιβάκια, εμπνευσμένα κυρίως από τα ινδικά μαξιλαράκια και ριχτάρια (...ξέρετε ποιά εννοώ.....αυτά που μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαν κατακλύσει όλες τις αγορές.....λαϊκές και μη) Κάποια τα κορνιζάρισα ήδη.......και κάποια περιμένουν τη σειρά τους.......Για θαυμάστε......
 







 










Αυτά για σήμερα......Πολλά φιλιά.

3 σχόλια:

  1. Eλένη μου μαρεσουν πολύ τα patchwork αλλα δεν καταφερα να φτιάξω κατι το ιδιαίτερο καποτε που ειχα προσπαθήσει ...τα δικά σου ειναι υπέροχα και τόσο όμορφα τετραγωνισμένα και ραμενα!!μπράβο κυριως οι 2 κουβερτούλες με ξετρελλαναν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελενη μου τα χρυσα σου τα χερακια εχουν κανει θαυματα με τα ''παλια''' αλλα οχι αχριστα
    να εισαι καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όμορφη δουλειά σε αυτό το patchwork!

    Διάβασα την ανάρτηση για τον πατέρα σου και συγκινήθηκα.
    Πολλές ομοιότητες με τη ζωή του δικού μου πατέρα. Μια ζωή αγώνας.

    Χάρηκα που ανταμώσαμε.
    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή